Niet vasthouden, maar loslaten
- Jade Staal
- Dec 23, 2018
- 4 min read
Updated: Oct 6, 2019
Lieve lezers,
Vandaag ga ik het hebben over loslaten. Wat zorgt er nu precies voor dat wij ons vasthouden aan iets en wat zorgt er voor dat wij het niet los kunnen laten? Ik denk dat iedereen zich wel eens in zo een situatie bevindt. Daarom ben ik hierover verder gaan nadenken en mijzelf die vraag gaan stellen. Loslaten kan over vanalles gaan; om een bepaalde routine, een verslaving, het verlies van een persoon, stresserende situaties , piekeren,....
Loslaten betekent niet altijd opgeven. Het is accepteren dat sommige dingen niet zo zijn zoals jij wilt.
Wij krijgen in onze eerste levensjaren al te maken met hechting. Je brengt 9 maanden in de buik van je moeder door, je wordt haar stem al gewoon en daarnaast zullen je ouders de eerste personen zijn waar je normaal op terug zou moeten kunnen vallen. Je huilt en je krijgt eten, er ontstaat hechting. Ik denk persoonlijk dat wij door dat en onze opvoeding ons vertrouwd kunnen voelen met een situatie of persoon. Dat is in mijn ogen wat het moeilijk maakt om los te laten.
Als ik kijk naar de relaties die de meeste personen hebben valt het vaak op dat de achterliggende redenen meer duiden op gewoonte om met elkaar te zijn. Ook al gaat een persoon vreemd, het komt vaak voor dat de ander zich toch blijft vastklampen omdat het samen zijn met deze persoon vertrouwd aanvoelt. In elke situatie waarin je iets los moet laten word je geconfronteerd met het onbekende. Er zijn mensen die dit graag hebben maar er zijn ook veel mensen die schrik hebben voor het onbekende, die onzekerheid.
Daarnaast ook het gevoel van het denken niet te kunnen. Dit kan je zelfs koppelen aan iets wat je graag eet, je grootste angst of aan je smartphone. Als je nu echt je grootste angst neemt, kijk dan eens wat voor dingen jij doet om deze angst gerelateerde situatie te vermijden. Dit doe je om jezelf te beschermen voor je angst, je wilt het niet onder ogen komen en zegt meteen dat je het niet kan. Als ik één ding zeker weet is dit hetgeen wat ons weerhoudt om los te laten.
Ik merk dat loslaten zeker moeilijk is bij de mensen die je graag ziet en vooral je familie. Iets loslaten wat ons raakt is nu eenmaal niet eenvoudig. Daarnaast denk ik ook dat we vasthouden aan de dingen waar wij bij denken dat ze bij ons passen of wat anderen bij ons vinden passen.
Zelf ben ik ook iemand die controle wilt hebben over alles en ik denk dat velen dit hebben. Deze drang naar controle komt omdat ik mezelf fysiek soms niet onder controle heb en door mijn faalangst. Dit maakt dat ik bijvoorbeeld mijn leerstof voor school zo vaak herhaal dat ik het op een punt moet loslaten omdat ik mezelf anders helemaal uitput.
Het kan zelfs gaan om een bepaalde piekergedachte, je blijft piekeren om een bepaalde situatie. We zijn allemaal zinzoekers en dat zie ik ook vaak in het gedrag van anderen. Iedereen doet het wel, de WAT ALS vragen. We denken altijd dat het beter kan, dat we er meer uit kunnen halen. Ook dit soort gevoelens zijn moeilijk om los te laten.
Hoe kan ik nu loslaten?
Begin met je af te vragen waarom jij je precies vasthoudt. Is de achterliggende reden positief? Haal je er echt winst uit of is dit gewoon een veilig of vertrouwelijk gevoel die je op dat moment krijgt?
Ik merk bovendien ook dat het mij helpt om gewoon te denken in de zin: " het zal zo zijn als het zo moet zijn". Ik denk dat het zekere zelfacceptie vergt om op dit niveau te denken aangezien er veel mensen zijn die vaak onzeker zijn en negatieve gebeurtenissen intern toe gaan schrijven. Uiteindelijk begint alles bij het aanvaarden van jezelf.
Leg de focus op iets anders. Je moet je niet gaan onthechten want we hebben allemaal hechting nodig. Vanaf het moment dat wij ons focussen op iets anders kunnen we het andere beter loslaten.
Op het vlak van relaties denk ik dat het heel belangrijk is om jezelf niet weg te cijferen. Laat de verwachtingen die anderen van je hebben soms ook eens los. Ik merk vaak dat ik de verplichting voel om voor anderen klaar te staan als ik op de hoogte ben van de moeilijkheden van een persoon. Ik heb dan vaak de neiging om mezelf te overstijgen en mij verantwoordelijk te stellen voor hoe deze persoon zich voelt.
Leer meer naar jezelf kijken, er zijn gevoelens in je onderbewustzijn die zorgen voor je gedrag waarin je iets niet los kunt laten. Wat maakt jou zo kwetsbaar om je aan iets vast te houden?
We klampen ons vaak vast aan de gedachte dat we niet kunnen loslaten, maar soms moet je eens kijken naar hoe het zou zijn als we dat nu wel zouden doen? Ik denk dat wij hier te weinig bij stilstaan omdat de focus vaker op het negatieve dan het positieve ligt.
Ik focus me ook vaak op wat ik wel heb, die dankbaarheid helpt mij om mijn focus op iets anders te leggen.
𝕍𝕖𝕖𝕝 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕤,
𝕁𝕒𝕕𝕖
Ik dacht gisteren toevallig nog; mieke loslaten niet aan denken. Ik maakte me druk om een werkgerelateerde kwestie en dacht nee maak je niet druk het is werk komt goed geniet nu van je weekend.
Wat herkenbaar dit. Hier een gigantische controlefreak die loslaten heel moeilijk vind. Is wel iets waar ik aan werk hoor, maar alsnog valt het niet mee
`Loslaten betekent niet altijd opgeven. Het is accepteren dat sommige dingen niet zo zijn zoals jij wilt` vind ik zo mooi beschreven. Het gaat namelijk niet alleen op bij het verlies van een dierbare maar ook bij de verandering van tradities waaraan je gehecht bent. Die door de veranderende samenleving anders worden. Een waardevolle collumn. Dank je wel.
Mooie column, loslaten is lastig dat beschrijf je goed, zou ik ook vaker moeten doen.