Is strong the new skinny?

Gastblog – door Saya De Monie

Dag lieve lezers,

Jade heeft me gevraagd om een gastblog te schrijven (waar ik me trouwens echt vereerd door voel) dus bij deze mijn blog! Ik wil het graag hebben over de nieuwe ‘Fitgirl industry’ op sociale media en daarmee de link leggen naar eetstoornissen.

Ikzelf heb zes jaar geleden een eetstoornis ontwikkeld die drie jaar geduurd heeft. Ik had anorexia nervosa (van het purgerende type) wat eigenlijk betekent dat ik mezelf uithongerde maar door de honger regelmatig eetbuien had en om deze te compenseren purgeerde. Mijn gewicht schommelde dan ook extreem. Ik ga geen getallen noemen omdat dit sommige mensen misschien kan triggeren maar ik heb in ieder geval enorm gejojood. Door verschillende opnames en therapie ben ik uit die verschrikkelijke vicieuze cirkel geraakt maar eten zal altijd een aandachtspunt blijven. Tijdens moeilijke periodes moet ik extra waakzaam zijn want die vervelende stem slaat toe wanneer ik me het meest kwetsbaar voel.

We zijn nu drie jaar verder en ik ben nog steeds ‘eetstoornisvrij’ hoewel mijn eetpatroon nog wel enorm schommelt van ongezond naar gezond eten. Ik vergeet ook vaak te eten doordat ik druk bezig ben en dan grijp ik al snel naar ongezonde, snelle dingen zoals koeken, croissants, chocoladebroodjes, etc. Gelukkig weet ik nu dat dit heel menselijk is en zolang ik mijn best doe om het stap voor stap aan te pakken en goed voor mijn lichaam zorg, kan ik het mezelf heus wel vergeven. Vroeger kon ik dat niet. Ik vloekte enorm op mezelf en brak mezelf constant af voor alles wat ik in m’n mond stak dat volgens de stem in mijn hoofd ‘verboden voedsel’ was. Ik kon me dan zo enorm slecht voelen dat ik mijn vinger in m’n keel stak of overdreven begon te sporten. En wat bracht het me? Alleen maar meer ellende en een uitgeput en verwaarloosd lichaam.

Sinds januari 2018 ben ik begonnen met fitness, meer bepaald met bodybuilding. Daarvoor heb ik een jaar Crossfit gedaan maar wegens mijn verhuis kon ik dit niet meer blijven doen. Ik heb dan een gym gevonden waar ik zowel kan fitnessen als kan Crossfitten. Momenteel geef ik de voorkeur aan bodybuilding. Deze twee sporten maken allebei gebruik van krachttraining maar er zijn toch wel veel verschillen tussen de twee. Met de start van mijn fitness journey begon ik veel fitnesspagina’s te volgen op Instagram. De zogenaamde ‘fitgirls’. Deze vrouwen hebben meestal een gespierde rug en armen, een zeer dunne taille en platte buik en een gespierde poep en benen. Het zogenaamde ‘zandloperfiguur’. Dit figuur wordt steeds meer en meer nagestreefd door jonge vrouwen terwijl nog niet zo heel lang geleden net heel dun zijn het ideaalbeeld van een vrouw was.

Er zijn naar mijn mening voor- en nadelen aan deze evolutie. Voordeel is dat het ‘zandloperfiguur’ op een veel gezondere manier bereikt kan worden dan het ‘catwalkfiguur’. De meeste modellen die zo extreem dun zijn, hongeren zichzelf uit. Er zijn dan ook enorm veel modellen met eetstoornissen. Fitgirls daarentegen streven er net naar om véél maar gezond te eten. Om optimaal spieren te kweken heb je namelijk veel voedingsstoffen nodig (proteïne, gezonde vetten en koolhydraten, de zogenaamde macronutriënten of kortweg macro’s) en een goede gebalanceerde consistente krachttraining (eventueel aangevuld met hier en daar wat cardio). Jammer genoeg betekent dit niet dat je opeens alles kan eten wat je maar wil. In tegendeel zelfs, veel fitgirls tellen hun macro’s die gebaseerd zijn op het doel dat ze willen bereiken. Ook heb je het bekende ‘cutten’ (minder eten dan dat je verbruikt) & ‘bulken’ (meer eten dan dat je verbruikt) om je vetpercentage naar omlaag te krijgen of om spieren bij te kweken (wat automatisch gepaard gaat met wat meer vetpercentage erbij krijgen). Het op punt stellen van je macro’s is op zich gezond maar als je te veel gaat ‘cutten’ en ‘bulken’, kan het zijn dat je je metabolisme gaat verstoren doordat je lichaam altijd een periode te weinig calorieën krijgt en een periode te veel calorieën krijgt. Je lichaam streeft altijd naar evenwicht en constante schommelingen is net niet wat je metabolisme nodig heeft.

Fitness geeft mij persoonlijk een enorm sterk (letterlijk en figuurlijk) en euforisch gevoel maar ik besef ook dat er valkuilen zijn, zeker voor mensen zoals ik die herstellen van een eetstoornis. Het is dan ook niet voor niets dat veel meisjes die hersteld zijn van een eetstoornis zich in de fitness industry storten. Ga maar eens na op Instagram hoeveel fitgirls hun before & after tonen met daarbij een sterk emotioneel verhaal over hun eetstoornis. De vraag is dan: Is fitness en alles wat ermee gepaard gaat dan gezond of is het een vervanging voor de eetstoornis geworden? Deze vraag kan ik niet beantwoorden omdat dit voor iedereen persoonlijk is. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je, ongeacht of je een eetstoornis gehad hebt of niet, alles met mate doet en stopt of mindert met een bepaalde gewoonte vanaf dat je merkt dat je lichaam hieronder lijdt. Persoonlijk vind ik niet dat ik op dit moment extreem obsessief bezig ben met fitness & voeding zoals ik met mijn eetstoornis bezig was. Natuurlijk baal ik er wel van dat het me nog niet lang gelukt is om voldoende te eten en telkens aan de juiste hoeveelheid macro’s te geraken maar zoals ik eerder al zei: het is menselijk en ik vergeef mezelf en ik ben trots op wat ik tot nu toe al wel kan en al wel bereikt heb.

Nog een voordeel aan de fitgirl industry vind ik de positieve en motiverende mindset. Heel veel fitgirls promoten een positief zelfbeeld en van jezelf en je lichaam houden zoals je bent. “Wat hypocriet!”, hoor ik je denken. “Zij hebben toch hét perfecte figuur? Zo kan ik ook van mijn lichaam houden”. Wat veel mensen echter vergeten (en daar dienen de before & after foto’s voor) is dat deze fitgirls al jaren trainen en eten om dit lichaam te bereiken en dan nog zijn er grote verschillen tussen de lichamen van fitgirls. Er speelt namelijk nog veel meer een rol dan enkel een goede training en juiste voeding. Mijn persoonlijke doelen kunnen bijvoorbeeld enorm variëren van die van jou. En onderschat zeker de invloed van genen niet! De ene vrouw heeft al een groter achterwerk dan de ander en dat ene meisje kweekt veel sneller een sixpack terwijl de ander dit nooit (op een gezonde manier) kan bereiken hoewel ze wel een laag genoeg vetpercentage heeft. Dit zijn zeer, zeer belangrijke dingen die je in je achterhoofd moet houden. Waarom? Omdat de fitgirl industry natuurlijk ook gepaard gaat met vergelijken en onzekerheid.

We vergelijken onszelf maar al te graag met anderen en vaker in negatieve zin dan in de positieve zin. Ook dit is weer menselijk maar zeker mensen die een eetstoornis gehad hebben, moeten hier zeer voorzichtig mee zijn. Ik merk bijvoorbeeld dat ik de laatste paar maanden extreem veel in de spiegel kijk terwijl ik mijn spieren opspan en dan regelmatig teleurgesteld ben. Of dat ik de vooruitgang die ik geboekt heb niet in de spiegel zie maar als ik dan een before & after foto bekijk, zie ik wel degelijk een verschil. De weegschaal en spiegel zullen altijd mijn ‘frenemies’ zijn maar ik heb hun ‘trucs’ al veel beter door dan vroeger.

Bij deze wil ik afsluiten met: “Balance is key!” Té gezond is ook niet meer gezond. Af en toe eens alcohol drinken, een grote zak chips naar binnen werken en langs de frituur gaan is absoluut geen doodzonde en zelfs noodzakelijk om je gezonde levensstijl op lange termijn vol te houden. Ik wil ook nog even meegeven dat als je krachttraining niet leuk vindt, je jezelf absoluut niet moet verplichten om in deze industrie verder te gaan, gewoonweg omdat je het lichaam wilt. Je moet doen wat je leuk vindt, waar je kracht en voldoening uit haalt, het gespierde lichaam is een pluspunt en kan een bijkomend doel zijn maar als het neerkomt op volhouden blijft interesse en plezier toch nog altijd de grootste drijfveer op lange termijn.

Ik wens jullie veel succes met jullie persoonlijke doelen en uitdagingen. Ik ben er zeker van dat jullie ze zullen bereiken! Mochten jullie nog vragen hebben of gewoon eens je hart willen luchten, kan je me altijd een berichtje sturen op Instagram: @sayademonie.

Liefs,

Saya