How love dies

Lieve lezers,

Dit onderwerp is mij massaal aangevraagd via dm op Instagram! Vandaar dat ik het hier graag over wil hebben met jullie, ik wil mijn perspectief aan jullie vertellen. Dit betekent zeker niet dat dit adequaat is, deze betekenis geef ik eraan uit wat ik opmaak uit de dingen die ik tegenwoordig zie.

Eerst en vooral denk ik dat het belangrijk is om te weten wat liefde is. Iedereen heeft er vandaag de dag een andere kijk op. Dit geldt ook voor een relatie of bij het zeggen dat je van iemand houdt. Er is natuurlijk geen eenduidig antwoord op, maar in mijn ogen gaat het erom dat je eerst en vooral jezelf graag durft zien. Als dit niet kan denk ik niet dat je iemand anders lief kan hebben op de juiste manier. In mijn ogen is toewijding heel belangrijk en vooral het accepteren van hoe iemand is. Veel interesse hebben voor de zelfontplooiing van die persoon en als het ware zoals bij de Amerikaanse films de cheerleader zijn van die persoon door hem of haar onvoorwaardelijk te steunen in alles wat hij of zij doet, te motiveren en te geloven. Daarnaast is er ook zeker intimiteit, gewoon het verlangen om met elkaar alles te delen en om elkaar te steunen en het diepste van jezelf te durven laten zien. Ik kan uiteindelijk blijven doorgaan, maar de vraag die ik nu eigenlijk stel is; ziet liefde er deze dagen ook werkelijk zo uit of zijn er andere onderliggende redenen waar we misschien niet bewust van zijn?

Hier ga ik verder op in gaan op de titel, ik ga enkele aspecten aanhalen die in mijn ogen ervoor zorgen dat een relatie niet in stand gehouden kan worden.

𝔼𝕖𝕟 𝕘𝕖𝕓𝕣𝕖𝕜 𝕒𝕒𝕟 𝕫𝕖𝕝𝕗𝕜𝕖𝕟𝕟𝕚𝕤 𝕖𝕟 𝕫𝕖𝕝𝕗𝕒𝕔𝕔𝕖𝕡𝕥𝕒𝕥𝕚𝕖

Tegenwoordig strugglen veel mensen met hun visie tegenover zichzelf. Vaak zijn mensen onzeker over hun uiterlijk, of anderen hun wel leuk vinden. Ik merk vaak dat dit soort mensen vaak op zoek gaan naar iemand die deze leegte eventueel kan opvullen. En dat kan bovendien ook helpen voor een bepaalde tijd, maar dan pak je de oorzaak niet aan en is de kans zeer groot dat de relatie niet aan zal houden en dat je daarna ook nog twee keer harder gekwetst wordt en je nog meer aan jezelf gaat twijfelen en ondertussen ben je weer een paar treden lager dan je beginpunt.

Als we kijken naar de zelfkennis merk ik dat veel personen het nog moeilijk hebben om te reflecteren over zichzelf en echt diep durven te kijken naar wie ze nu echt zijn, wat de mindere goede kanten zijn, de dingen waar ze soms hun eigen in kunnen betrappen en niet weten wat ze willen. Het is vaak zo dat mensen niet bewust zijn van wie ze zijn en wat ze willen waardoor ze aan iets beginnen en uiteindelijk gaan nadenken of het dat wel is wat ze echt willen.

𝔾𝕖𝕓𝕣𝕖𝕜 𝕒𝕒𝕟 𝕔𝕠𝕞𝕞𝕦𝕟𝕚𝕔𝕒𝕥𝕚𝕖

Daarnaast is gebrek aan communicatie een groot probleem. Wij gebruiken vaak de sociale media om met elkaar te communiceren. Het probleem is dat wij daar zo vaak mee bezig zijn dat we minder goed kunnen communiceren in het echte leven. Ook moet je maar eens kijken hoeveel ruzies er ontstaan via WhatsApp omdat de ander iets anders interpreteert op basis van wat jij zegt. Daarnaast is het niet alleen de online communicatie, we praten wel met elkaar maar we zullen nooit 100% weten wat iemand denkt of voelt. Het is belangrijk dat we praten over wat wij willen, hoe we ons voelen bij iets. Je merkt ook vaak dat mensen met iets zitten en dit gewoonweg niet zeggen en dan opeens de dag erna het opstappen. Wie weet zat deze persoon met veel twijfels of irritaties die opgelost zouden kunnen worden?

𝔻𝕖 𝕒𝕟𝕘𝕤𝕥 𝕠𝕞 𝕥𝕖 𝕧𝕖𝕣𝕝𝕚𝕖𝕫𝕖𝕟

Vervolgens is de angst om iemand te verliezen een belangrijk punt. Ik begrijp het wel, tegenwoordig weet je niet als iemand oprecht is en echt hetzelfde kijkt naar de relatie als jou. Je hebt moeilijkheden met vertrouwen en je bent onzeker over hoe hij of zij jou ziet. Maar door deze gevoelens kan je zodanig gaan piekeren dat je gedrag heel bizar kan overkomen. Ik merk vaak dat mensen elkaar dingen gaan verbieden of dat ze alles doen om iemand zijn avond te verpesten door kwade berichten te sturen waarin staat dat hij of zij sowieso weer tussen de mannen of vrouwen zit. Soms vraag ik me af of het dit wel echt waard is? Als je zo gaat handelen tegenover iemand uit angst vraag ik mij af hoe deze persoon met jou omgaat. Je wilt deze persoon absoluut niet verliezen maar uiteindelijk duw je deze persoon weg en ben je zo verstikkend en wantrouwig dat het oploopt tot één grote put voor jezelf.

𝕎𝕒𝕟𝕥𝕣𝕠𝕦𝕨𝕖𝕟

Zoals ik in de bovenstaande alinea aanhaalde gaat het natuurlijk ook om vertrouwen. Ik merk vaak dat mensen anderen niet vertrouwen door een vorige ervaring met een persoon. Don't, als je zo diep er mee zit zou je echt eens over die vorige ervaring moeten gaan nadenken. Tuurlijk heeft iedereen zijn rugzak, maar als jij iets begint met iemand met volle twijfels over het vertrouwen ga je terecht komen in irrationele gedachten en gedrag. Dit kan dan weer leiden tot een breuk en daarna vertrouw je misschien helemaal niemand meer.

𝔾𝕖𝕓𝕣𝕖𝕜 𝕒𝕒𝕟 𝕖𝕞𝕡𝕒𝕥𝕙𝕚𝕖 𝕖𝕟 𝕖𝕣𝕜𝕖𝕟𝕟𝕚𝕟𝕘 𝕧𝕒𝕟 𝕘𝕖𝕧𝕠𝕖𝕝𝕖𝕟𝕤

In deze maatschappij zijn velen heel egocentrisch ingesteld, niet iedereen is empathisch ingesteld. Ook heb je vaak dat er hier een eenrichtingsverkeer in te vinden is. Vaak is het zo dat beide personen wel naar elkaar luisteren maar het eigenbelang overstijgt waardoor je de gevoelens van de ander niet erkent en hier ook niet verder op in gaat.

𝕍𝕖𝕖𝕝 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕤,

𝕁𝕒𝕕𝕖