De ware vinden in 2020, onmogelijk of slechts onbewuste patronen?

Lieve lezers,

Vandaag ga ik het met jullie hebben over liefde en relaties. Hier was heel veel vraag naar! Ik denk dat op de dag van vandaag velen zich kunnen herkennen in deze zin: "En alweer een relatie die misloopt, ligt dat nu aan mij?". Wel, om daar al een antwoord op te geven: Neen, het ligt niet aan jou. Je bent nooit alleen maar met twee.

We zijn allemaal op zoek naar de ware in een wereld waarin wij dagelijks geconfronteerd worden met relaties waarin veel waarden in gedrang komen zoals loyaliteit, eerlijkheid, respect, openheid en acceptatie. Vandaag de dag zijn er niet veel mensen die samenblijven tot het einde, neen nu trouwen we misschien zelfs 3 keer. Alles is mogelijk!

When people have too many choices, they make bad choices!

Wat maakt het zo ingewikkeld?

Te hoge verwachtingen

We zijn toch op zoek naar de ware en we hebben tal van verwachtingen. Onze potentiële partner moet er goed en verzorgd uitzien, een goede carrière hebben en moet beschikken over al onze waarden en normen. Mensen zijn echt op zoek naar DE soulmate. Maar hoe komt het nu dat het zo moeilijk is?

We hebben een veel grotere partnerkeuze dan vroeger. Vroeger hadden ze ook een partner nodig om te overleven en op die manier heeft intimiteit een andere invulling gekregen. De ander moet nu echt een toevoeging zijn aan ons leven, een echte meerwaarde. Vroeger werd je keuze beperkt tot je buurt, je werk enzovoort. Maar nu zijn er tal van apps zoals Tinder die ervoor zorgen dat je maar kunt blijven swipen tot dat je erbij neervalt. Door de digitalisering en het veelvuldige gebruik van Sociale media zijn er zoveel mensen die wij kunnen bereiken.

Snel afhaken

Ik vind dit jammer, de focus ligt nu op het uiterlijk en het uiterlijk zal de dag van vandaag ook beslissen als we interesse hebben in iemand of niet. Diepere connecties zijn verder weg dan ooit tevoren. Op date gaan is letterlijk een sollicitatiegesprek waarin er gekeken wordt als het goed genoeg is of niet, als het niet goed is kan je meteen bereik hebben tot anderen. Keuze genoeg! Mensen haken dus ook snel af op een oppervlakkige beoordeling. Maar hoe kunnen wij de ware vinden als wij meteen denken dat wij van de één op de ander kunnen gaan? Is het dan wel ooit goed genoeg voor ons?

Een terugkerend patroon

Soms merk je in het begin van een relatie dat er struggles zijn, vooral wanneer je elkaar nog niet goed kent. Mensen hebben dan de neiging om snel al alles in twijfel te trekken. Ze denken dat alles zo rooskleurig moet gaan als in de films. Als ik iets geleerd heb is het dat wanneer je niet bereid bent om de hobbels te zien als een uitdaging dat het uiteraard niet gaat werken.

Ik begrijp het wel, het is een soort verdedigingsmechanisme die in actie schiet. Die schrik om die intimiteit aan te gaan, om effort te tonen en het achteraf misschien voor niks kan zijn. Het kan zijn dat je dingen herkent zoals bij je ouders of een vorige relatie. En eerlijk gezegd, wie heeft daar nu zin in? Het probleem is alleen dat wij meteen afhaken als wij iets herkennen. Terwijl het nooit hetzelfde zal zijn en wij ons verleden vaker moeten durven loslaten en vaker stil moeten staan bij onze irrationele gedachten voordat wij onszelf in de weg staan.

People aren't afraid of committment, they are afraid of committing to someone who won't commit to them.

Te lage verwachtingen

Ik herken wel vaker de mensen die graag gewoon een relatie willen hebben om er één te hebben. Zij zullen ook eerder in een relatie blijven hangen waarvan ze er niet bepaald gelukkig van worden. Het zijn vooral de mensen die niet graag alleen willen blijven omdat ze onzeker zijn of altijd het gevoel hebben dat ze eenzaam zijn. Ze zijn vaak op zoek naar zelfbevestiging en vinden het principe leuk als iemand elke dag voor hun kiest. Persoonlijk denk ik dat dit ook te maken heeft met een onveilige hechting of een slechte hechting. Denk maar aan een meisje die is opgegroeid zonder vaderfiguur.

Maar de vraag die ik mezelf vaak stel is: "Bestaat die ware nu wel echt of is dit gewoon weer een kwestie van een label dat we eraan geven?".

Ik denk dat het vooral belangrijk is dat er een bepaalde aantrekkingskracht is en dat het belangrijk is om elkaars dromen te respecteren, maar ook te bewonderen en om elkaar daarin voornamelijk te steunen. Het allervoornaamste is volgens mij het feit dat je de ander echt graag moet zien om wie hij of zij is. Het is belangrijk om je op verschillende vlakken aan te passen in een relatie. Maar de persoon willen veranderen? Dan ben je aan het verkeerde adres voor een goede relatie.

Ik denk dat de ware liefde vinden geen bepaald gevoel is dat plots opkomt waarbij je veel passie ervaart. Maar ik denk dat dit eerder ontstaat na de verliefdheidsfase, na een periode van hard werken. Good things take time.

De ware is niet de persoon die voldoet aan jouw ideale verwachtingen, maar de persoon die jij kunt accepteren zoals hij of zij is.

Even reflecteren!

Nu we weten wat er vaak in de weg kan staan is het misschien eens belangrijk om bij jezelf stil te staan. Hoe sta jij hierin, en wat zijn jouw verwachtingen? Zijn deze realistisch? Wat heb jij nodig voor een stabiele relatie?

Ik denk persoonlijk dat er een gezonde balans moet zijn tussen seksuele aantrekkingskracht en een gezonde vriendschap. Die chemie moet er zijn, maar we zijn niks met chemie alleen en ook niet met vriendschap alleen. We hebben natuurlijk geen goesting om elke avond naast elkaar te liggen gelijk broer en zus. Liefde is een combinatie van chemie en de belangrijke waarden die toe te schrijven zijn aan een kwalitatieve vriendschap. Dan is natuurlijk weer de vraag wat jij een kwalitatieve vriendschap vindt.

Ik denk zelf dat we het concept van de ware moeten loslaten. Liefde op het eerste gezicht is zeldzaam en niet realistisch. Het gaat volgens mij erom om iemand tegen te komen met wie je een leven op wilt bouwen en jij jezelf echt mee ziet. Die persoon zal dan de ware worden maar eigenlijk zou dat met verschillende mensen kunnen. Maar ik blijf erbij, een relatie is dagelijks hard werken langs beide kanten. En ik denk dat je als mensen gewoon echt voor elkaar kiest.

Maar wanneer weet ik dat het een goede relatie is?

Ik denk dat het een goede relatie is vanaf het moment dat je weet wat de ander belangrijk vindt en daar ook veel interesse en respect voor toont. Maar ook om het van jezelf te weten. Ik denk dat je pas een goede relatie kunt hebben wanneer zo een dingen voor je duidelijk zijn en jij jezelf echt goed kent en kunt accepteren zoals je ook bent.

Respect is daarbij ook het belangrijkste aspect. Ik denk dat het ook belangrijk is om altijd contact te houden, je kan wel dagelijks bij elkaar zijn. Maar blijf je wel op dat diepere niveau contact houden? Blijf je nog op zoek gaan naar uitdagingen? Niemand wilt natuurlijk niet elke avond thuiskomen zoals het beeld dat ze hebben over een getrouwd koppel die naast elkaar leven!

We zijn daarnaast ook allemaal zinzoekers en ik denk dat het goed is als je samen met je partner je leven samen zit gaat geven. Wanneer je samen opzoek gaat naar waarden die overeenkomen en die belangrijk zijn voor de toekomst streef je daar samen naar. Het kunnen maar kleine dingen zijn zoals rituelen waarbij je na elke werkdag even je ei kwijt kunt en samen gaat sporten of een serie gaat kijken. Het zit in de kleine dingen!

𝕍𝕖𝕖𝕝 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕤,

𝕁𝕒𝕕𝕖