Codependentie - ik ben verslaafd

Lieve lezers,

Vandaag wil ik het hebben over codependentie, iets wat steeds vaker voorkomt in onze samenleving. Het is eigenlijk een soort verslaving, dit heeft niets te maken met middelen. Het gaat hier over de nood aan goedkeuring, liefde en bevestiging van andere mensen. Het is heel belangrijk dat een persoon eigenwaarde heeft maar deze personen plaatsen die waarde buiten zichzelf en laten het 'goed voelen over zichzelf ' afhangen van anderen. Ik schrijf deze post omdat ik vermoed dat er te weinig gekend is over dit onderwerp terwijl het veel voorkomt. Wanneer het meer gekend is kunnen mensen er ook beter op inspelen.

Hoe ontstaat het?

Codependentie ontstaat meestal als een mechanisme om te overleven bij kinderen die verwaarloosd worden. Zo kan het zijn dat de ouders er zowel fysiek en emotioneel niet zijn voor hun kinderen. Ook als het kind gepest wordt of mishandeld wordt. Kortom, het kind krijgt geen bevestiging, liefde of eigenwaarde vanuit zijn omgeving waardoor het moeilijk is om uiteindelijk een positief zelfbeeld te ontwikkelen op eigen benen. Maar ook zie ik dit vaak terugkomen bij mensen die gewoon heel onzeker zijn.

Wat zijn de gevolgen?

Hier hangen natuurlijk veel gevolgen aan vast. Zo zijn er mensen die relatieverslaafd worden. Men gaat op een obsessieve manier de partner waarderen en hij of zij gaat dit dan ook terug verwachten. Men gaat deze partner boven zichzelf zetten waardoor de persoon zichzelf onbewust gaat verwaarlozen. Dit ontstaat doordat ze verlatingsangst hebben, mogelijk door een jeugdtrauma. Maar ook door de angst voor intiem te zijn en de angst dat ze het niet waard zijn om van te houden.

Ook zijn er mensen die te maken hebben met een vermijdingsverslaving. Deze mensen willen niet dat de mensen om hun heen hen leren kennen zoals ze werkelijk zijn. Zo probeert deze persoon continu controle uit te oefenen over anderen hun keuzes. Men gaat de intimiteit in de relatie zelf ontwijken en gaat zo van buiten af iets zoeken waar hij of zij intimiteit kan ervaren zoals bij alcohol en drugs. Dit komt doordat ze controle willen hebben over alles, beschikken over intieme angst en vanuit hun verlatingsangst.

Ook kan er sprake zijn van rouwvermijding, wanneer kinderen zijn opgegroeid in een negatief milieu zullen ze ook niet echt de ruimte hebben gekregen om met negatieve gevoelens om te gaan. Maar ook in een normale opvoeding wordt er vaak gezegd dat een jongen niet mag huilen, dat is zogezegd iets voor meisjes. Maar de vraag is, waarom zouden wij dan traankanalen hebben? Dit alles zorgt ervoor dat men het moeilijker heeft met rouwen, zeker als men een moeilijke jeugd heeft gehad.

Dit zijn natuurlijk niet alle gevolgen, maar wel de voornaamste die meestal niet gekend zijn. Vervolgens is het vanzelfsprekend dat personen die niet beschikken over een gezonde mate aan eigenwaarde dit zal zorgen voor veel hindernissen doorheen het leven. Zowel in het presteren als in sociale relaties. Zo is er een verband tussen eenzaamheid en codependentie en tuurlijk speelt dit ook mee in hechting.

Wat kunnen wij doen?

In mijn ogen kunnen wij niet veel doen. Ik ken bepaalde mensen waar ik dit zeker bij terug zie komen, mede door een moeilijke jeugd. Ik wil met deze blogpost meegeven dat als je iemand kent die hier mee te maken heeft. Help deze persoon om zijn eigenwaarde te stimuleren, een eigen blik op het leven te leren gooien, eigen waarden en normen te leren kennen. Wij kunnen codependentie jammer genoeg niet voorkomen omdat dit ook vaak afhankelijk is van de opvoeding. Maar, zodra hier meer bekendheid over is kunnen wij hier wel meer op inspelen en kunnen wij hier beter mee omgaan. Tot slot hoop ik dat codependentie ook wordt opgenomen in de DSM-5.

sharen = caren

𝕍𝕖𝕖𝕝 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕤,

𝕁𝕒𝕕𝕖